Kernenergie en destructie: Onkalo

Even een klein artikeltje waarmee ik een huidige situatie wil aankaarten: Kernenergie en zijn totale destructiemogelijkheden.

Onlangs heb ik een leuke documentaire gezien. Leuk is hier eigenlijk niet het gepaste woord. Allesbehalve. Ik bedoelde eigenlijk meer interessant. “Into Eternity” heet de film en hij verhaalt over de opslagplaats “Onkalo” in Finland, een ondergrondse berging voor radioactief afval. De Finse nucleaire energy wetgeving zegt namelijk dat al het radioactief afval, geproduceerd in Finland, ook in Finland moet gedumpt worden. Het kleine probleem is echter dat zeer optimistische nucleaire ingenieurs beweren dat dit afval nog minstens 240.000 jaar schadelijk zal blijven. De realistische ingenieurs hebben het dan weer over enkele miljoenen jaren en ik wil niet weten wat de pessimisten denken.

Voor elk probleem een oplossing, uiteraard. Zo begonnen de Finnen in 2004 aan hun opslagplaats. Een kelder die 520 meter diep zal worden in een gigantische granieten ondergrond. Zo gezegd, zo gedaan. De werken zijn inmiddels zeven jaar bezig en het zal pas tegen 2020 zijn dat men er de eerste vuilzakken kan dumpen.
Eens de kelder volledig af is, schat men dat deze het geproduceerd kernafval kan bewaren tot 2120. Daarna moet men de bunker afsluiten en de bedoeling is om deze daarna nooit meer te openen. In de documentaire spreken ze er zelfs over dat ze hem zo willen verstoppen dat iedereen hem op termijn vergeet en moest er iemand toch ooit op stoten, willen ze hen waarschuwen om rechtsomkeer te draaien en nooit meer terug te keren.

De grote hamvraag is echter: Hoe gaan we dat kunnen vertalen?

Het is namelijk zo dat wij op dit moment sommige talen van 5.000 jaar geleden nog niet eens kunnen ontcijferen. Wie weet of de 7.000 ste generatie na ons wel kan verstaan waar wij het in onze tijd over hadden? Zal die generatie beschikken over een eigentijdse steen van Rosetta? Of is er tegen dan misschien al geen sprake meer van Google translate? Is er dan überhaupt nog sprake van de Homo Sapiens?
Moest het nucleair fiasco zich voordoen, zal ik er gelukkig niet meer bij zijn om het mee te maken, maar ik hou mijn hart al vast.

Succes, toekomstige generaties!